Kocaelispor’un son 30 yılına ve 5 şampiyonluğa tanık olan deneyimli Spor Müdürümüz Hakan Yağcıoğlu’nun kaleminden, 2015-2016 sezonu BAL 12.Grup şampiyonluğu ve 3.Lig’e yükselmenin öyküsü…
EFSANE GERİ DÖNDÜ!..
Kocaelispor efsane olduğunu, küllerinden yeniden doğduğunu, isyanın ve ‘Pes’ etmemenin sembolü olduğunu bir kez daha gösterdi. Depremden sonra bir kent kendi kendine ayağa kalktı, Kocaelispor da bu kentin sembolü olduğunu bir kez daha gösterdi…
HERKES ‘BİTTİ, KULÜP KAPANDI’ DEDİ AMA…
2014-2015 sezonunda, tam 49 yıllık aradan sonra ilk kurulduğu amatöre dönen Kocaelispor, profesyonel olduğu 1966 yılından bu yana, bu sezon ikinci kez amatör kümede oynamak zorunda kaldı. Bölgesel Amatör Lig, diğer adıyla BAL’da, önceki sezon şampiyonluğu ve 3.Lig’e, bir başka deyişle profesyonelliğe dönme şansını son iki haftada kaybeden Kocaelispor, bu sezon işi baştan sağlam tuttu ve önüne geleni dize getirip, 90’lı yılların rekortmen Güvenç Kurtar’ın ve Kocaelispor’un devamı olduğunu hatırladı; Ergun Ortakcı’nın disiplinli çalışmasıyla rekorlar kırarak açık ara şampiyon oldu. Normal lig sezonunda 24 maçta 18 galibiyet, 3 beraberlik ve 3 yenilgi alan takım, Play-Off’ta da tek maçta, Eskişehir’de 15 bin taraftarının adeta göç ederek izlediği maçta, Sultangazi’yi de 2-0 yenerek direkt 3.Lig’e yükseldi. Toplam 57 gol atan takım 19 gol yedi. Pekala kolay mı geldi bu şampiyonluk… Eh öyle çok da zor değildi hani… Buyurun beraberce sezonu bir gözden geçirelim…
FIRTINA GEBZE’DE BAŞLADI:1-3…
Kolay değil, Gebze ile oynuyorsunuz ve aranızda olmaması gereken kötü olaylarla dolu bir geçmişe sahipsiniz… Kader iki takımı profesyonel liglerde buluşturmasa da, amatör ligde buluşturdu işte. Sezonu ilk maçıydı… 20 Eylül 2015 günü Gebze’ye akın eden taraftarlar, tam dostluk gösterileri önünde nefis bir oyun sergiledi. Gebze’yi 3-1 yenen Kocaelispor’da 52. dakikada, geçen yılın gol kralı Sinan Pektemek sezona da golle başladı. Mustafa Pektemek’in ağabeyinin adı ‘Pektemek gol demek’ haline gelmişti. 76. dakikada usta kaptanımız ‘41’ Hamza Mutlu durumu 2-0’a getirdi. 88. dakikada Gebzeli Recep Serkan farkı 1’e indirse de, 90. dakikada Burak Özbakır son sözü söyledi: 1-3…
GEL BAKALIM ÇENGELKÖY
Öncekim yıl Kocaelispor’a 3.Lig yolunda çelme takan İstanbul Çengelköy’dü 2. haftadaki rakibimiz. Başka deyişle sezonu ilk iç sahada maçında ağırlayacaktık ve içimizde bir rövanş hissi vardı. Ve kral Sinan durmuyordu… 72. dakikada ilk golümüzü attı. Ancak Yemen Taş 82. dakikada beraberliği sağladı. 85. dakikada ise “Acaba bu sezonda mı olmayacak” derken Muhammet Emin Gül, defanstan geldi, golü çaktı ve Kocaelispor 2’de 2 yaptı… Tıpkı 92’deki Güvenç Kurtar ve Kocaelispor efsanesi başlıyor gibiydi. O zaman da Kocaeli Gazetesi ve ben oradaydık... Üsküdar’ı Selimiye Stadı’nda 2-0 yenerek başladığımız deplasmandan sonra, iç sahada ilk maçta Kayseri’yi 7-2 yenmiştik… Yani aynı sezonun başlangıcı yaşıyor gibiydik ve bunun tanığı tek gazeteci bendim, halen bu görevi yapan biri olarak… Ergun Ortakcı’yı Güvenç Kurtar ile eşdeğer hale getirmeye başlamıştım ve gelişmeleri bekliyordum ama köşemde erken havaya girmemek adına temkinli yaklaşıyordum… Çünkü her sezon yenile yenile, yıkıla yıkıla, ihanete uğraya uğraya endişeli bir hal almıştık hepimiz… Kentte güven kalmamıştı kulübe… Ancak bu dönemde öne çıkan Başkan Bahri Yavuz ve yönetimi, siyasilere dilenci olmamamla halini sürdürerek, kulübü halkın takımı haline getirdiler ve destek buldular…
VE İLK YENİLGİ… 4.HAFTADA SIRADAN TAKIM TUNA’YA KARŞI HALI SAHADA DEPLASMANDA 1-0 YENİLDİK…
Ve iki hafta süren güllük gülistanlık ortamdan sonra, 3.haftayı bay geçen takımda, 4.hafta kâbus geri döndü. ‘Acaba yine mi fos çıkacağız?’ diye kendimize sorduğumuz ortamda, Bayrampaşa Tunaspor gibi adını ilk kez duyduğumuz ve gerçek bir mahalle takımı olan rakibe, deplasmanda, halı sahada 1-0 yenilirken, taraftar isyanını bastıramıyor ve sahaya iniyordu. Çünkü artık tahammül yoktu. Bu maçta Ortakcı ve talebeleri, rakip takımı abluka altına almıştı… Ancak bir türlü gol atamıyorlardı… Bir an önce fark atma isteğiyle doluydu herkes… Ancak dakikalar 90’ı gösterirken, berabere kalacak olmanın tesellisiyle sahada ayrılacakken, bir de gol yiyip mağlup olduk ve taraftarın önceki yıldan biriken sabrı taştı…
4. hafta bir gollü yenilgiyle bir anda 5. sıraya düşmüştük ve lider Edirne ile aramızda puan farkı 3 olmuştu (9-6)…
LÜLEBURGAZ KARŞISINDA PATLAMA YAŞADIK: 3-0…
Ligin 5.haftasında, 4.maçına çıkan Kocaelispor, bir başka deyişle iç sahada sezonun ikinci maçını oynayacaktı. Rakip Lüleburgaz’dı. Onlar da bir zamanların önemli takımıydı. Tribünler ise yine 5 bine yakın bir sayıdaydı. Taraftarlar Tuna maçının biletini hemen kesivermişlerdi. 53. dakikada Hamit Talkın beklenen golü gecikmeli de olsa attı. Tribünler kendine geldi ve derin bir ‘oh’ çekti. Olacaktı galiba bu kez. Sonra 65’te Sinan Pektemek bu maçı da boş geçmedi. Son sözü Özgür Sürekçi 81. dakikada söyledi. Kocaelispor bu maçı kazanarak, 5. hafta sonunda 1 maç fazlası olan 10 puanlı lider Edirne’nin ensesine yapışmıştı ve 9 puana yükselmişti. İşte lig asıl şimdi başlıyordu…
DEPLASMANDA NE OLUYOR BİZE: 1-0
Üç hafta önceki Tuna maçı ‘Şanssız bir yenilgi’ olarak nitelenirken, bu maçtan sonraki ilk deplasmanımız olan Çorlu’da da aldığımız ikinci şok yenilgi, bir anda herkesi yıktı. Öfkeleri artırdı. 3.Lig ve yeniden profesyonellik hayal mi oluyordu?.. Kulüp yine karıştı. Sebep yine sentetik halı sahaya bağlandı ve yine bol gol kaçırma baş neden olarak görüldü. Ancak takım da çok kötü oynamıştı o maçta. Ergun Ortakcı ile olmayacak mıydı yoksa bu iş? Bahri Yavuz ve yönetim kara kara düşünüyordu Çorlu’dan dönerken… Ve hepimiz karalar bağlamıştık… 3galeibiyeti bir arada göremeyecek miydik biz?.. Ama takımı hiç yalnız bırakmayan taraftar inanıyordu ve sorumluluğunu biliyordu. Desteğe devam diyordu… Ve yönetim istikrardan yanaydı, hocaya inanıyordu ve herkesi sakinleştirmeyi de başarmıştı. Çünkü onlar da bir sezon önceden derslerini almışlardı… Dimdik hocanın ve dimdik takımın, dimdik arkasında durmaları gerektiğini, acı tecrübelerle öğrenmişlerdi…
VEEE İSMETPAŞA’DA TARİHİ BİR MAÇ…
Veee 15 Aralık 2015’te son derece ilginç bir maç daha vardı İsmetpaşa’da… Kocaeli Demirspor (eski adı Rayspor) ile tarihimizde ilk kez resmi bir lig maçında karşılaşacaktık. İki deplasmandan iki yenilgiyle dönen takım, tabii ki tribünleri de boş buluyordu. Ama yine de bu boşluk, 5-6 bin kişiydi… Amatördük ve buna bile burun kıvırıyorduk. O anlarda Galatasaray başta olmak üzere birçok Süper Lig takımı 2-3 bin kişiye oynuyordu. Kasımpaşa, Başakşehir ise 500-600 kişiyi gördüğünde seviniyordu. “Acaba”ların dağılması için bu çok kritik bir derbiydi. 12. dakikada Burak Süleyman, 123. dakikada sefa art arda gollerle bir anda skoru iki farlı hale getirdi, Kocaelispor iki erken golle Demirspor’un gardını erken dağıtmış gibi görünüyordu ve fark bekliyorduk. Ama Demirspor gerçekten de Demir gibiydi. Direniyordu ve hiç de öyle kolay teslim olmaya niyetli değildi. Şoku üzerinden atan kardeş takım, 25. dakikada Yunus ile farkı bire indirdi. Ancak ardından başka gol gelmeyince Demirspor yoruldu ve nihayet 90’da Oğuzhan Türkmen penaltıdan durumu 3-1 yaparken, bu gol ve bu galibiyet, bir kırılma anıydı… Şov başlıyordu…
EDİRNE İLE TARİHİ HESAPLAŞMA VE GERİ DÖNÜLMEZ YOL…
Ligde artık 8.hafta oynanıyordu ve Kocaelispor 7.maçına çıkıyordu. 7. haftayı tarihi dostu Ergene Velimeşe ile 12 puanda averajla ikinci sırada bitiren Kocaelispor, artık liderliği sağlam şekilde ele almak istiyordu. Edirne bir önceki yıl müthiş bir çelme takarak Tekirdağ’ın şampiyon olup 3.Lig’e yükselmesini sağlamıştı. Onlarla da küçük bir hesapları vardı. Ve bir süre lider kalan Edirne yine iddialıydı… Kocaelispor için bu maç hem 6 puan, hem de manevi bir rövanş ve hem de kırılma maçıydı. Çünkü takım, Gebze ile ilk hafta deplasman sayılmayacak maçta galip geldikten sonra, Tuna ve Çorlu deplasmanlarında kazanamamıştı. Maç başladı. 16. dakikada Burak Süleyman penaltıdan golümüzü atmıştı ve rahatlamıştık. Edirne panik halindeydi. Taraftarımız da takıma kilometrelerce uzakta destek veriyordu. 66. dakikada Sinan Pektemek yine sahneye çıktı ve golünü attı. Edirne’den 2-0’la lider dönen Kocaelispor’u artık hiç kimse tutamazdı… Efsane esmeye başlamıştı… Artık geri dönülemez 3.Lig yolundaydık…
